Asr-ı Saadetten Günümüze: Ezan

Sen Şanlı Zamanların Yüreğinden Geçerek,
Dedelerimin Ruhlarını Titreterek, Emerek
Ondan Bana, Benden Ona Süzülerek Giden Ses.
Tarihlere Başka Bir Öz, Başka Bir Göz Veren Ses.
Sen Ey Hazin, Sen Ey Âlî Uzun Nefes… Ey Cihan.
Ey Dînin Nurlu Sesi, Ey Ulu Ses, Ey Ezan!!!
Senin Sesin Gün Doğmadan Tan Yerine Yükselir.
Tekkelerden, Camilerden Îman Aşkı Ses Verir.
Bu Ilık Ses, Ümitlerin Mabedini Isıtır.
Vicdanlara Sükûn Serper, Fikirleri Işıtır.
Senin Sesin, Şairlerin Kaleminde İnledi.
Seni Gençlik, İhtiyarlık, Seni Varlık Dinledi.
Ey Yurdumun Müşfik Sesi, Ey İlahî Gün Nefes.
Ey Dînimin Canlı Sesi, Ey Mukaddes Nurlu Ses.
Ey Hak Sesi, İnsanlığı Gürbüzleştir, Gürleştir.
Kanlıları Kardeş Eyle, Cihanları Birleştir.
Ey Ulu Ses, Ey Ezan!..

(Tanıtım Bülteninden)